HISTORIA PAPIERU
Słowo papier pochodzi z greckiego papyros. Grecy prawdopodobnie zapożyczyli to słowo od Egipcjan, którzy używali rośliny o nazwie papirus do wytwarzania materiału do pisania. Polegało to na tym, że włókna tej rośliny układano warstwami w poprzek po czym zwilżano je i prasowano. W taki sposób Egipcjanie uzyskiwali materiał do pisania.
W wielu starożytnych kulturach jako nośniki informacji służyły: kamień, metal, drewno, tabliczki z wosku i gliny. Materiały te były ciągle zastępowane takimi, które były tańsze w produkcji, łatwiejsze do transportu i wygodniejsze w użyciu.
Pergamin - materiał pisarski wyrabiany ze skór zwierzęcych. Pergamin wyparł rozpowszechniony wcześniej papirus stosowany w starożytności i był głównym materiałem pisarskim w Europie i na Bliskim Wschodzie przez cały okres średniowiecza, po czym został skutecznie wyparty przez papier. Używano go również jako materiału pokryciowego do opraw książek.
Pergamin wyrabiano ze skór wielu różnych, ale najczęściej młodych zwierząt. Głównie wykorzystywano skóry cielęce oraz owcze i kozie.
Tapa - to polinezyjski materiał zrobiony z kory różnych drzew. Kora zdarta z drzewa na całej długości była moczona przez kilka dni w wodzie i wystawiana na słońce, co ją zmiękczało. Po upływie tego czasu wyskrobywano nadgniłe łyko z wewnętrznej strony kory i poddawano dalszej obróbce. Włókna układano następnie na pniu w krzyżujące się warstwy i ubijano specjalnymi pobijakami. Resztki pektyn sprawiają, że surowiec jest lepki i znakomicie się skleja, tworząc niemal jednorodną płachtę.
Hunn - był to materiał podobnie jak tapa z ubijanej kory, który został wynaleziony przez Majów. Służył jako nośnik pisma dla świętego kalendarza, przepowiedni, historycznych rysunków i procedur medycznych.
W cywilizacji Majów, w Ameryce Środkowej, dla potrzeb zapisu świętego kalendarza, przepowiedni, historycznych rysunków i procedur medycznych wynaleziono huun.
Wynalezienie papieru:
Kolebką papieru jest Daleki Wschód, a konkretnie Chiny.
Wśród licznych wynalazków, które ludzkość zawdzięcza starożytnym Chinom, odkrycie papieru wyróżnia się tym, że znamy zarówno imię wynalazcy, był nim Caj Lun (Ts'ai Lun), jak i datę tego wiekopomnego wydarzenia - 105 r. n.e.
Jak wiele rzeczy używanych w życiu codziennym, także papier wynaleziono przypadkiem.
Cesarz Ho Ti nakazał Caj Lunowi - kierującemu w randze ministra - płatnerzami i warsztatami wytwarzającymi broń, upuorządkowanie cesarskiej biblioteki (lub archiwum),
który stanowił ogromny zbiór zapisanych deszczółek, spiętrzonych do znacznej wysokości, pokrytych kurzem i dawno nieużywanych.
Mimo dużych wysiłków prace te postępowały powoli, a palącą potrzebą stało się znalezienie dostępnego i bardziej poręcznego materiału pisarskiego.
Jak pisał Fan Yeh, Caj Lun stworzył ideę wytwarzania takiego materiału z łyka drzewnego, odpadów konopnych oraz sieci rybackich i w 105 r. przedłożył on cesarzowi raport wraz z próbkami otrzymanego materiału, a cesarz pochwalił jego talent.
Fan Jeh stwierdził, że od tej chwili nie było nikogo, kto nie posługiwałby się tym wynalazkiem, zwanym papierem księcia Tsaj.
Produkcja papieru:
Produkcja papieru rozpoczyna się na placu drzewnym. Pierwszym etapem jest korowanie i przerabianie drewna sosnowego, brzozowego, świerkowego i wielu innych na zrębki. W celulozowni, gdzie następuje drugi etap przeróbki na skutek działania chemikaliów i podwyższonej temperatury powstaje w tzw. warnikach masa celulozowa. Chlor elementarny służący do bielenia drewna, został wycofany z użycia na rzecz dwutlenku chloru, jako związku bezpieczniejszego i bardziej ekologicznego.
Jako trzeci etap następuje przeniesienie zużytego papieru w postaci odpowiedniej porcji do tzw. rozwłókniacza, gdzie pod wpływem działania wody i chemikaliów tworzona jest masa makulaturowa. Makulatura jest makulatura odzyskiwana ze zwrotów kolporterowych i w postaci ścinków z drukarni.Ponowne wykorzystanie papieru i proces jego odbarwienia powoduje naturalną degradację włókien, stąd maksymalnie można wykorzystywać makulaturę w 5-8 cyklów.
Jako czwarty etap produkcji papieru, można wyróżnić ten przebiegający w zakładzie papierni, gdzie masa celulozowa i makulaturowa jest wylewana jest na sito i formowana jest wstęga papiernicza, służą do tego specjalne maszyny papiernicze. W maszynach papierniczych, które są sterowane elektronicznie papier jest prasowany, stąd można kierować o różnego rodzaju produkcie - papierze biurowym, offsetowym, gazetowym (w 100 proc. makulaturowym) oraz tekturze wielowarstwowej. Papier, który schodzi z taśmy jest zwinięty w kilkunastotonowy zwój, który następnie jest krojony na arkusze lub bele.